Al een tijdje
zijn er gedachten om iets meer met de sociale media te gaan doen. Hoe? Ik wist
het lange tijd niet. Tijdens de cursus Popjournalistiek - die ik eerder dit
jaar volgde - was het volgens één van de docenten onmogelijk dat een journalist
zich niet ruimschoots actief bezig houdt op Twitter, Facebook, Blogs, Linked-in
en andere zaken. Kortom: jezelf laten zien en horen. Ik begreep wat hij
bedoelde, maar het is er om allerlei redenen nog niet van gekomen.
De laatste
weken zijn die gedachten nog verder gaan leven. Bijvoorbeeld het plaatsen van
vijf of tien foto’s per dag op Facebook is een optie? Laat daarbij je werk zien, je hobby’s, je
interesses, je passies, je dagelijkse beslommeringen, je ervaringen. Hoe
verdomd saai het soms misschien ook is. Wat is het verschil met een x-aantal
twitterberichten per dag waarin je je mening geeft over het weer, de
actualiteiten, een boek, een serie of iets over jezelf weggeeft? Met foto’s
gaat het misschien meer leven. Twitter vind ik prima als informatiemedium van
nieuwssites of voor mij interessante personen. Verder niet. Ik ben meer een
Facebookmens. Dat is m.i. rustiger, positiever! Of zegt dat iets over de mensen
die ik hier volg?
Bij gesprekken in vrienden- en kennissenkring heb ik tig
argumenten voor én tegen de social media gehoord. De een kan er niets mee, de
ander zweert erbij. En ik? Ik begrijp al die argumenten eigenlijk wel. Ik zie
zowel de voor- en de nadelen. Maar hoe nu verder? Opnieuw bloggen? Een compleet
nieuw blog? Er zijn telkens ideeën, maar wat is het beste? Ik ben graag met diverse onderwerpen bezig. Wat
wordt dan het hoofditem waarover je gaat bloggen? Puur je mening geven of iets
luchtigs. Voor een blog over Venlo heb ik wel al een idee. In welke frequentie?
Maar hoe en waar? En waarom een blog? Gedrukt is gewoon niet betaalbaar. Dus
dan maar de nieuwe media omarmen. Een aantal jaren maakte ik een blog over The
Rolling Stones. Het leidde tot een uitnodiging in De Wereld Draait Door. Wegens
drukte kon ik niet gaan. Wel was ik een paar te horen op Radio Veronica als er
belangrijk Stonesnieuws was. Een jaartje of zo deed ik een blog over de
Verenigde Staten. Een aantal artikelen werden overgenomen door een landelijke
site. Het heeft dus zeker nut jezelf te laten zien.
Of toch een persoonlijk
blog? Is mijn leven zo interessant dat ik foto’s moet plaatsen of vaak een
verhaal te vertellen heb dat het mensen boeit?
Regelmatig krijg ik de vraag:
wat doe jij eigenlijk precies? Dan kom ik weer terug bij die docent tijdens de
cursus popjournalistiek: Laat je zelf zien. Maar is dat nodig? Pas geleden las
ik een artikel over iemand die veel over het werk op Facebook zet.
Vanzelfsprekend kreeg die persoon daarop in 'real life' commentaar. Mensen
denken snel dat je jezelf belangrijk wil maken. Terwijl het gewoon prima is om
je werk te promoten. Zeker als je zelfstandige bent. Het kan leiden tot
meer/nieuwe opdrachten. En zijn social media sowieso niet één grote dosis
zelfpromotie? In de afgelopen jaren ben ik op diverse manieren met social media
bezig geweest, maar liet ik mijn werk juist vaak daarbuiten. En zonder dat ik
mezelf al te veel profileerde liep mijn opdrachtenportefeuille ook wel vol.
Ik
was bijvoorbeeld nooit bezig te vertellen dat mijn bedrijf één, drie of vijf
jaar bestond, presenteerde eigenlijk nooit met trots de bladen/artikelen die
landelijk bij duizenden mensen op deurmat vallen of liet ik foto’s zien van
mensen die ik interviewde of bedrijven en events die ik in het land bezocht.
Volgens kenners moet je dat juist wel doen. Ik deed echter gewoon mijn werk.
Zo
was ik een paar weken geleden druk bezig met deadlines van drie verschillende
bladen. Deadlines zijn altijd hectisch, leuk, stressvol, vermoeiend, grappig en
leerzaam. Nog voordat de laatste letter van die vele artikelen getikt was,
zaten gisteren alweer 20 nieuwe opdrachten in mijn mailbox.
Na ruim acht jaar als
journalist/redacteur/correspondent/verslaggever werkzaam te zijn en vele
honderden artikelen geschreven te hebben, zal ik wel iets goed doen, dat het nu
nog steeds soepel verloopt. Het is mooi, maar het zet mij ook verder aan het
denken.
Misschien is het beter om gewoon eens iets te proberen, te beginnen en
dan te zien welke vorm het uiteindelijk krijgt of het beste is. Dit blog is een
tweede stap. Het begon met dagelijks een korte serie foto's plaatsen op
Facebook. Een persoonlijk blog is het vervolg. Een ander blog volgt nog.
Wat mogen lezers
hier verwachten? Vooral veel muziek, voetbal, films, series, persoonlijke
ervaringen, mijn leven als journalist en andere zaken die mij bezighouden. Het
blog krijgt vanzelf vorm. De mal is nog niet gemaakt.
Veel leesplezier
hier
Rob
Rob
Geen opmerkingen:
Een reactie posten