donderdag 24 oktober 2013

Rob zegt: Bloggen!

Al een tijdje zijn er gedachten om iets meer met de sociale media te gaan doen. Hoe? Ik wist het lange tijd niet. Tijdens de cursus Popjournalistiek - die ik eerder dit jaar volgde - was het volgens één van de docenten onmogelijk dat een journalist zich niet ruimschoots actief bezig houdt op Twitter, Facebook, Blogs, Linked-in en andere zaken. Kortom: jezelf laten zien en horen. Ik begreep wat hij bedoelde, maar het is er om allerlei redenen nog niet van gekomen.




De laatste weken zijn die gedachten nog verder gaan leven. Bijvoorbeeld het plaatsen van vijf of tien foto’s per dag op Facebook is een optie? Laat daarbij je werk zien, je hobby’s, je interesses, je passies, je dagelijkse beslommeringen, je ervaringen. Hoe verdomd saai het soms misschien ook is. Wat is het verschil met een x-aantal twitterberichten per dag waarin je je mening geeft over het weer, de actualiteiten, een boek, een serie of iets over jezelf weggeeft? Met foto’s gaat het misschien meer leven. Twitter vind ik prima als informatiemedium van nieuwssites of voor mij interessante personen. Verder niet. Ik ben meer een Facebookmens. Dat is m.i. rustiger, positiever! Of zegt dat iets over de mensen die ik hier volg?



Bij gesprekken in vrienden- en kennissenkring heb ik tig argumenten voor én tegen de social media gehoord. De een kan er niets mee, de ander zweert erbij. En ik? Ik begrijp al die argumenten eigenlijk wel. Ik zie zowel de voor- en de nadelen. Maar hoe nu verder? Opnieuw bloggen? Een compleet nieuw blog? Er zijn telkens ideeën, maar wat is het beste? Ik ben graag met diverse onderwerpen bezig. Wat wordt dan het hoofditem waarover je gaat bloggen? Puur je mening geven of iets luchtigs. Voor een blog over Venlo heb ik wel al een idee. In welke frequentie? Maar hoe en waar? En waarom een blog? Gedrukt is gewoon niet betaalbaar. Dus dan maar de nieuwe media omarmen. Een aantal jaren maakte ik een blog over The Rolling Stones. Het leidde tot een uitnodiging in De Wereld Draait Door. Wegens drukte kon ik niet gaan. Wel was ik een paar te horen op Radio Veronica als er belangrijk Stonesnieuws was. Een jaartje of zo deed ik een blog over de Verenigde Staten. Een aantal artikelen werden overgenomen door een landelijke site. Het heeft dus zeker nut jezelf te laten zien.

Of toch een persoonlijk blog? Is mijn leven zo interessant dat ik foto’s moet plaatsen of vaak een verhaal te vertellen heb dat het mensen boeit?



Regelmatig krijg ik de vraag: wat doe jij eigenlijk precies? Dan kom ik weer terug bij die docent tijdens de cursus popjournalistiek: Laat je zelf zien. Maar is dat nodig? Pas geleden las ik een artikel over iemand die veel over het werk op Facebook zet. Vanzelfsprekend kreeg die persoon daarop in 'real life' commentaar. Mensen denken snel dat je jezelf belangrijk wil maken. Terwijl het gewoon prima is om je werk te promoten. Zeker als je zelfstandige bent. Het kan leiden tot meer/nieuwe opdrachten. En zijn social media sowieso niet één grote dosis zelfpromotie? In de afgelopen jaren ben ik op diverse manieren met social media bezig geweest, maar liet ik mijn werk juist vaak daarbuiten. En zonder dat ik mezelf al te veel profileerde liep mijn opdrachtenportefeuille ook wel vol.

Ik was bijvoorbeeld nooit bezig te vertellen dat mijn bedrijf één, drie of vijf jaar bestond, presenteerde eigenlijk nooit met trots de bladen/artikelen die landelijk bij duizenden mensen op deurmat vallen of liet ik foto’s zien van mensen die ik interviewde of bedrijven en events die ik in het land bezocht. Volgens kenners moet je dat juist wel doen. Ik deed echter gewoon mijn werk.

Zo was ik een paar weken geleden druk bezig met deadlines van drie verschillende bladen. Deadlines zijn altijd hectisch, leuk, stressvol, vermoeiend, grappig en leerzaam. Nog voordat de laatste letter van die vele artikelen getikt was, zaten gisteren alweer 20 nieuwe opdrachten in mijn mailbox. 

Na ruim acht jaar als journalist/redacteur/correspondent/verslaggever werkzaam te zijn en vele honderden artikelen geschreven te hebben, zal ik wel iets goed doen, dat het nu nog steeds soepel verloopt. Het is mooi, maar het zet mij ook verder aan het denken.

Misschien is het beter om gewoon eens iets te proberen, te beginnen en dan te zien welke vorm het uiteindelijk krijgt of het beste is. Dit blog is een tweede stap. Het begon met dagelijks een korte serie foto's plaatsen op Facebook. Een persoonlijk blog is het vervolg. Een ander blog volgt nog.

Wat mogen lezers hier verwachten? Vooral veel muziek, voetbal, films, series, persoonlijke ervaringen, mijn leven als journalist en andere zaken die mij bezighouden. Het blog krijgt vanzelf vorm. De mal is nog niet gemaakt.


Veel leesplezier hier
Rob

Geen opmerkingen:

Een reactie posten