Het stukje over het vergeten stukje Venlose Vastelaovend geschiedenis heeft voor de nodige reacties gezorgd. Een aantal andere oud-leerlingen van deze groep kwam met korte anekdotes, maar niemand die het verhaal volledig voor ogen heeft. De diverse reacties van de afgelopen dagen - en die mogelijk nog volgen - kunnen er mogelijk aan bijdragen dat het verhaal ooit toch weer redelijk compleet wordt.
Behalve de tv-uitzending leidde dit verhaal rondom de Heksenketel ook tot artikelen in de regionale krant 'Dagblad voor Noord Limburg'. Een van die stukjes is inmiddels al boven water, net zoals een flyer en diverse andere foto's.
Was dit hele gebeuren bijzonder om het nu nog een keer onder de aandacht te brengen? Ja en nee. Vanzelfsprekend is het voor zowel mijn ex-klasgenoten als mijzelf een leuke herinnering. Daarnaast is het toch bijzonder geweest dat een Venlose Vastelaovendszitting volledig op de Nederlandse TV te zien is geweest. Maar vanzelfsprekend is het ook slechts een voetnoot. Soms, zeker in deze tijd van het jaar, komt het verhaal van De Heksenkaetel even in mij op. Als ik de medaille zie of gewoon omdat het Vastelaovend is. Niets menselijks is mij vreemd, want ondanks het feit dat ik dit feest nauwelijks meer vier, komen elk jaar weer herinneringen naar boven van die keren dat ik altijd aanwezig was. Zoals ook bij dit evenement. De videoband is overigens nog niet terecht. Wel is er een spoor, maar of de band nog ooit boven water komt, blijft de grote vraag. Videobanden zijn in de afgelopen 10 tot 15 jaar door bijna iedereen bij het grof vuil geplaatst. Enige oplossing lijkt contact zoeken met de KRO zelf of met oud docenten. Misschien zijn er meer kopieën in omloop geweest.
Het verhaal over De Heksenketel leidde er in ieder geval toe dat een aantal voormalig klasgenoten via de sociale media weer contact met elkaar heeft gezocht. Mogelijk volgt daaruit nog een kleine reünie. Een reünie van een groep uit een tijdperk waar bijna alle herinneringen van vervaagd zijn. Want hoewel we allemaal nog relatief jong zijn, weet ik zelf weinig meer van mijn lagere schoolperiode. Vlagen, flarden, korte momenten. Soms zijn het de stomste feitjes die boven komen drijven. Maar zo heeft iedereen zijn bijzondere herinneringen of bezittingen die er toe bijdragen dat het verhaal in de toekomst misschien weer iets completer wordt. Schriften, foto's, de tekst van een musical, boekjes, persoonlijke aantekeningen. Van alles is in de laatste dagen al voorbij gekomen. Dankzij de sociale media is het mogelijk dit alles eenvoudig te delen. Dan volgt in de toekomst misschien nog een uitgebreider verhaal over dit vergeten stukje Venlose Vastelaovend: De Heksenkaetelreünie.
Rob
Geen opmerkingen:
Een reactie posten