Nuchterheid en nieuwe voornemens

Het was een record. Ik lag op oudejaarsavond om 23:55 in mijn nest. Nooit gedacht, toch gebeurd. Waar de oud op nieuwnacht ooit het etiket 'belangrijkste nacht van het jaar' had, daar kijk ik anno 2015 een stuk nuchterder tegen dit feest aan. Tegenwoordig vinden de mooiste momenten van het jaar op andere dagen plaats. 31 december is niet meer heilig.

Nee, ik vond het ook nergens vreemd om dat te doen. Normaliter lig ik ergens tussen 22:30 en 23:00 uur onder de lakens (ik heb mijn slaap nodig) en eigenlijk was deze 31e december 2014 geen uitzondering. Al een aantal jaren ben ik deze avond rustig thuis; ja alleen. Dat was in eerste instantie vreemd, maar inmiddels ben ik er aan gewend. Bij het laatste nieuwjaarsfeestje dat werd opgesierd door mijn aanwezigheid, verliet deze jongen het gezelschap als een dief in de nacht; zo ergens rond half elf. Er zijn jaren dat ik ook enigszins tegen dat tijdstip aanhikte met een thuiskomst, maar dan echter wel in de ochtenduren. Het kan verkeren.

Tijdens dat laatste feestje dat ik vierde op 31 december keken een vriend en ik bij toeval op hetzelfde moment naar de tijd en zuchten: "Pfff, pas tien uur." Hij keek mij bedenkelijk aan: "We mogen nog effe. Lekker toch!" Hij was met vrouw plus kinderen en had dus een excuus. Ik keek mij om me heen en dacht: "dit ga ik niet nog een paar uur redden." Het gros van de mensen leek zich te amuseren. En aangezien ik niet de feeststemming wilde bederven en zeker de organisatie niet voor het hoofd wilde stoten (iemand die al zo vroeg vertrekt bij een oud en nieuw feest roept vragen op) zei ik tegen de vriend even een luchtje te gaan scheppen. Dat deed ik ook, maar sprong een minuut later op mijn fiets en was tegen elf uur al weer thuis. Na een tijdje ratelden de eerste berichtjes in mijn mobieltje: "waar ben je?" Het hoge woord moest er dus toch maar uit. "Thuis. Geen zin meer. Veel plezier nog." Iets in die strekking was mijn antwoord. De vriend en lotgenoot gaf later toe dat hij genoeg wist bij mijn melding dat 'ik even een luchtje ging scheppen'.

Dat juist ik - als voormalig feestvarken - degene was die het feest had verlaten, bleek nog voor de meest verwondering te hebben gezorgd die avond. Goed, dat was dus de laatste keer. Vele goedbedoelde verzoekjes om in de jaren daarna bij vrienden oliebollen te eten, het glas te heffen, te gourmetten of met hun gezellige buurt om 12 uur mee te vieren, sloeg ik vriendelijk af. Het komt ooit wel weer een keer. Wie weet misschien de komende jaarwisseling al. Maar de afgelopen jaren dus niet. En zeker afgelopen jaar niet. Youp van t Hek was onderhoudend, maar na afloop van zijn show was ik doodmoe. Voor wie blijf je dan nog wakker? Ik vreesde dat vuurwerkbommen mij nog wel enige tijd uit de slaap zouden houden. Niets was minder waar. Binnen tien minuten was de bestemming dromenland bereikt.

En zo is het nieuwe jaar inmiddels bijna een week oud. Heb ik ook goede voornemens gemaakt? Mwah, in ieder geval minder dan verleden jaar. Toen waren er diverse, maar de vaste lezers van dit blog weten dat je bepaalde zaken in het leven niet kunt plannen. Dus liep één en ander anders dan gedacht. Ja, ik verloor elf kilogram aan gewicht. Dat was één van mijn voornemen. In die missie slaagde ik dan wel in 2014. Zelfs toen ik de teugels liet vieren, bleef het lange tijd goed gaan. Tot ergens aan het einde van het jaar. Minder beweging en meer lekkernijen waren debet dat er een aantal kilo's (weliswaar beperkt, maar toch) aangroeide. Eerste missie dus om die er weer af te krijgen om dan vervolgens nog iets verder te gaan in deze missie dan dat ik afgelopen jaar deed. Het lukte toen met redelijks speels gemak, dus moet de missie nu ook slagen. Verder zijn de plannen vooralsnog klein. Goede voornemens kan een mens altijd maken. Ook op 17 april, 3 juli of 1 september. Veel plannen zitten in het hoofd, maar de nuchterheid wint het -net zoals bij de oud op nieuw nacht- nog even van een nieuwe dosis enthousiasme. Het jaar 2014 is nog niet echt verwerkt en moet nog een plekje krijgen. "Dust yourself off," zo zeggen de Amerikanen dan, maar het afstoffen duurt deze keer iets langer dan gepland.

Rob