12 days of Christmas

Dan hang je 's avonds 
met de neus boven het toetsenbord
wetende een belofte te hebben gedaan deze maand elke dag een stukje te tikken
maar zo vlak voor het slapen gaan geen idee te hebben waarover het moet gaan.

Ja, het was een redelijk vruchtbare dag. Er was een goed overleg met de fotograaf over ons aanstaande project. Telefonisch onderhoud met één van de bladmanagers om even terug te kijken op een succesvol jaar. Echt, maar dan ook echt het allerlaatste artikel van 2013 werd geschreven. En dat ging gepaard met veel gezucht, gesteun, hangen en wurgen. Sterker, het kostte mij een complete middag om het stuk van 800 woorden te voltooien. Maar goed, dan heeft de persoon waar het over gaat ook wat. Normaliter ben ik met 2-3 uurtjes klaar. Tenslotte staat ook de kerstboom in redelijk vol ornaat te pronken in mijn woonkamer. Tenminste, we - een lieve vriendin hielp me- zijn een heel eind gevorderd. Maar de boom is een redelijke joekel. Daarom mag ik morgen nog even op ballenjacht.

Nu is dat voor mij geen straf, want ik heb niets tegen de kerstsfeer. Integendeel. Het is één van de ankers van het jaar. Daar hecht ik veel waarde aan. Niet alleen aan het feest. Nog veel meer aan de sfeer, activiteiten en tradities in de weken voor kerstmis. Dat is voor mij meer kerst dan die dagen zelf. De kersthits klonken vanavond tijdens het optuigen van de boom door het huis en plaatselijke Christmas Carol zangers en zangeressen - verkleed in Victoriaanse outfits - verzorgden tijdens koopavond een gratis optreden voor mijn huis. Hulde!! Eindelijk een echte kerstsfeer in Venlo. Met een stad die juist in deze periode van het jaar vol staat met heel erg foute kermisattracties vol spuuglelijke bling-bling, slechte housebeats en waar afgelopen zondag iemand voor het stadhuis op een orgeltje piratenhits als 'Comment Ca Va' en 'Een Beetje Verliefd' zat te gillen, hebben wij inwoners van het stadscentrum het maar zwaar. Ik ontvluchtte zondagmiddag dus ook die voorkamer; snel naar mijn kantoor aan de achterkant van het huis. De smakeloze klanken vanuit het marktplein waren niet te harden. Het kerstgevoel leek zo heel ver weg. Ook al krijgt dat hele gebeuren hier het predicaat Kerstmarkt. Het heeft er niets mee te maken. Gelukkig zijn de Duitse grenssteden met prachtige, echte kerstmarkten toch niet zo heel ver weg.

Met veel plezier wandel ik dus ook morgen bij het plaatselijke tuincentrum binnen om op de kerstshow nog wat sfeervolle prullaria te scoren om ook het laatste stukje van de boom fraai te versieren. Parelkleur is het trouwens geworden…. Grote en kleine ballen. De behulpzame vriendin heeft zich nog op andere manieren in beide woonkamers mogen uitleven. Ik blijf het een vrouwentaak vinden, zo'n kerstboom versieren. Het is één van de vele eigenschappen die ze perfect beheersen. Ieder geslacht zijn specialiteiten. Als man heb ik daar geen enkele moeite mee.

Al met al een vruchtbare dag dus. Het was nodig na de kater van gisteravond. Ja, ik geef het toe. Een voetbalwedstrijd kan mij niet vaak meer van mijn stuk brengen, maar de uitschakeling van Ajax in Milaan was zuur. Daar had ik even moeite mee. Maar een dosis werk, de juiste mensen om me heen en een echte kerstsfeer brengt vanzelf weer een positief gevoel. Volgens mij zijn de 12 Days of Christmas vandaag begonnen. Het was een goed begin!