De weken voor kerst staat alles in het teken van dit feest. Fraai versierde winkels en woningen, veel ontmoetingen, eigenlijk een sfeer die lastig te omschrijven is. Dan valt op 24 december ergens laat in de middag alles stil. Ik bezit een forse dosis prachtige herinneringen uit het verleden waarbij ook eerste en tweede kerstdag fraai gekleurd zijn. Al vele jaren vliegen die twee dagen nu eigenlijk vrij geruisloos voorbij. Waar vroeger het samenzijn met veel familieleden centraal stond, daar is het nu eigenlijk stil vanaf kerstavond. Mijn broer en ik zijn allebei niet getrouwd, contact met de familie van mijn vader is er sinds het overlijden van oma bijna niet meer en aan de kant van mijn moeder is bijna iedereen overleden of oud en ziek. Resteert een bezoekje aan mijn moeder op eerste kerstdag en that's it. Het zal voor veel mensen als een zegen klinken, maar af en toe verlang ik wel weer eens naar iets met een groep familieleden of stel vrienden. Tot die tijd zet ik op kerstavond mijn echte kerstmood op 'uit' en beperk me tot uitrusten, een beetje lezen en films kijken. Zoals eerder gezegd: ik heb er geen hekel aan. Maar de afwisseling uit het verleden waar momenten van rust zich mengden met momenten van gezelligheid en contacten met anderen was toch prettiger.
Zoals al jaren het geval is, dacht ik ook gisteravond: was dit het? Ergens klonk nog een kerstliedje, maar ik wist dat nu we richting oud en nieuw gaan. Ook een bijzondere tijd van het jaar, een logisch en passend vervolg op de kersttijd, maar toch weer anders. Het is de laatste jaren net alsof ik het gemist heb. Kerst staat voor je neus en ineens is het weg. "Het stond hier toch net nog," denk ik dan. Nee, het is weer weg. Kerstfilms kijken of kersthits luisteren op derde kerstdag is als het draaien van carnavalsmuziek op Aswoensdag. Het is mosterd na de maaltijd. Ik kan me er niet meer in vastbijten. Waar het in die weken ervoor alles perfect op orde is om het echte kerstgevoel vast te pakken en te beleven, daar denk ik al jaren op de avond van tweede kerstdag: "Waar is het gebleven?"
Misschien heeft het met leeftijd te maken, maar ik sprak iemand die tegenwoordig meer van kerst geniet omdat zijn kinderen en kleinkinderen op bezoek komen. "Vroeger was het bij ons thuis niet zo gezellig. Zoals het nu gaat, vind ik echt heerlijk." Een tegenovergestelde gedachte dan mijn ervaring. Dan heeft het toch schijnbaar met samenzijn en gezelligheid te maken. Ach, tot de tijd dat het anders is, vermaak ik me tijdens die dagen wel met kranten, tijdschriften, boeken en films. De rust van de kerstdagen is ook veel waard. In de weken vooraf geniet ik dan wel van de juiste sfeer. En misschien ook wel in de dagen tussen kerst en oud op nieuw. Het is een periode waarin ik meer vrienden zie dan tijdens andere momenten in het jaar. Dan heeft iedereen -inclusief ikzelf - het druk. De kerstdagen beschouw ik dan maar als een geschenk; twee dagen van rust die nodig zijn tussen die vele ontmoetingen en uitstapjes. Vandaag was weer zo'n dag met mooie ontmoetingen, goede gesprekken en lekker eten. Morgen wederom. Dat echte kerstgevoel ontstaat volgend jaar wel weer ergens, na 6 december. Kerst van 2013 was dus een periode van uitstapjes, lekker eten en leuke ontmoetingen. Daartussen twee dagen van volledige rust. Toevallig net eerste en tweede kerstdag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten