De laatste

Het zit erop. Niet alleen 2013 is bezig met afscheid nemen, ook de stijl van dit blog gaat over in een iets andere aanpak. De dagelijkse verhalen verdwijnen, maar vanzelfsprekend gaat dit blog door. Hier en daar zal het iets veranderen. "Een goed blog biedt dagelijks iets nieuws,"zo werd mij verteld. "Het hoeft niet elke dag een verhaal of artikel te zijn, als er maar dagelijks iets gebeurd." Die wijze raad probeer ik te volgen. Of het lukt, zal de toekomst leren. Het verleden heeft bewezen dat het lastig is. Daarom beloof ik niets.

Dagelijks een verhaaltje tikken was niet altijd eenvoudig. Ja, ik heb zelfs een paar maal gefoeteld zoals wij in Venlo zeggen. Door het plaatsen van 'slechts' een lijstje met de beste…. maakte ik mij er een keer of twee makkelijk van af. Vaak dacht ik 's avonds: waar moet het vandaag in hemelsnaam over gaan? Vaak ontstond toch een verhaal. Eigenlijk was het elke dag een uitdaging. Het was leuk om de vele positieve reacties en complimenten te horen en lezen. Zowel op Facebook als bij persoonlijke ontmoetingen. De verhalen over Sinterklaas, vinyl en afdingen bleken volgens de statistieken het meeste gelezen door mijn Facebookvrienden. Het stuk over Ajax en Johan Cruijff zorgde voor een boost vanuit Google en andere zoekmachines.

De dagelijkse verhalen verdwijnen dus. Dat neemt niet weg dat met enige regelmaat een stukje persoonlijke tekst op dit blog te lezen is. Voor de rest zal ik gebruik maken van - hoe kan het ook anders - lijstjes met leukste hits of albumtracks van de week of maand, maar ook filmtips, linkjes naar leuke of bijzondere artikelen. Vaak zal het gericht zijn op muziek, maar ook andere onderwerpen komen vanzelfsprekend aan bod.

Nu is het tijd voor weer iets anders. Wat? Dat zal snel duidelijk zijn. Niet alleen op dit blog, maar er zijn plannen die vanzelfsprekend professioneler zijn. Daarover spoedig meer. Vandaag 31 december is het tijd om nog even terug te kijken. De laatste bladzijde van een boek. Vader Tijd verwelkomt inmiddels het nieuwe jaar. Ik zie 2014 met veel vertrouwen tegemoet. 2013 was een redelijk stabiel boek zonder heel erg sterk afwijkende zaken. Er waren toch twee elementen die ik kort wil benoemen. Op positief gebied ben ik uiterst content met het feit dat de afgelopen 12 maanden op zakelijk gebied nog beter waren dan het jaar ervoor. Ik zat niet of nauwelijks om werk verlegen en ben in de bijzondere positie met bijna iedereen prettig samen te werken. Bladmanagers, DTP'ers, klanten, fotografen, mijn accountant, schrijvende collega's plus de honderden personen die ik mocht interviewen. Gemiddeld schrijf ik zes artikelen per week. Dat zorgt voor ongeveer driehonderd personen die aan mij hun verhaal vertelden in 2013.

Over het algemeen was 2013 een jaar met diverse kleine mooie en soms minder mooie momenten. Mensen verdwijnen, anderen komen daarvoor in de plaats. Weer anderen keren onverwacht terug. Vaak denk ik aan de metafoor van de treinreis. In je eigen coupé bevinden zich diverse medepassagiers. De één blijft heel lang zitten. Anderen stappen al snel uit om de eigen reis te vervolgen. Sommige mensen stappen compleet onverwacht uit. Soms komen mensen terug omdat ze via een omweg toch weer richting hetzelfde doel meereizen. That's Life! De ene persoon mis ik oprecht en hoop ik op enig moment weer terug te zien; bij de ander haal ik mijn schouders op. Van een aantal mensen weet je al langer dat ze ooit de reis via een ander traject voortzetten. Dan is de verbazing minder groot. Sommige verdwijnen uit de coupé en nemen tijdelijk even plaats in een ander deel van de trein. Op enig moment keren ook zij weer in de coupé terug.

De muziek, met name concerten, zorgde het hele jaar door voor hoogtepunten en gedenkwaardige momenten. "Elk stukje muziek is een stukje geluk," zo zei de verkoper van een cd-winkel ooit tegen mij. Hij heeft gelijk. Natuurlijk viel er meer moois te beleven. Hele bijzondere momenten kunnen soms heel klein, maar toch zeer waardevol zijn.

Voor 2014 bestaan een aantal plannen. Van een aantal is de voorbereiding al in volle gang. Op andere ideeën broed ik nog even verder. Het doel blijft om mijzelf verder te ontwikkelen op het gebied van werk en studie. Niets nieuws leren, staat voor mij gelijk aan langzaam wegsterven. Een leven lang leren, zo luidt mijn motto. Velen kijken daar vreemd van op. Zeker als ik een traject voor langere tijd aanga, maar gelukkig omarmen steeds meer mensen dit motto. Een korte cursus over de historie van de film is één van de eerste zaken op dit vlak. Vanzelfsprekend ook veel zelfstudie, maar er zijn voldoende plannen voor meer persoonlijke ontwikkeling.
Zoals eerder op dit blog beschreven, zal gezonder leven ook weer een issue zijn. Dus: afvallen, meer bewegen, gezonder eten. In hoeverre dat nu wel gaat lukken? Het komt vast een keer op dit blog voorbij.

Ik wens jullie allemaal het beste voor 2014, maak er wat moois van en tot ziens in mijn coupé.
Take Care!