Goede voornemens

Nog een dikke twee weken en dan zit het er weer op, dat 2013. Zoals een tijdje geleden hier al geschreven: eerst is het tijd voor terugblikken daarna voor goede voornemens. Het terugblikken is nog in volle gang. Niet alleen door mij, zeker ook in de media. En dat zal de komende weken meer en meer worden. Toch is het tijd om al stiekem even over die terugblikken heen te kijken want die laatste twee weken zijn in de bekende vloek en zucht voorbij.

Maak ik ook goede voornemens? Absoluut! Net zoals die jaren ervoor. Dat staat net zo vast als dat het gros daarvan weer sneuvelt. Voor nieuwe dingen hoeft het voor mij overigens niet persé 1 januari te zijn. Je kunt elk moment iets nieuws beginnen, maar als liefhebber van tradities doe ik er ook dit jaar weer aan mee. Ja, er mogen nog steeds wat kilootjes af. Dat moet dan wederom gebeuren door minder en gezonder te eten. Gewoon gezonder te leven. Ook neem ik me wéér voor - cliché nummer twee - vaker nee te zeggen. Een mens moet altijd wat. Zelfs tijdens deze vrije dagen staat bijna elke dag wel iets gepland dat moet. Soms heb je daar even tabak van. Misschien heeft het ook te maken met de ziekte van mijn moeder. Dat vraagt dagelijks veel energie. Soms een half uur, soms een uur, soms meer. Dat lijkt weinig, maar die momenten zijn vaak intensief. En er moet elke dag wel iets. Vaak op de momenten dat het totaal niet kan of uitkomt. Je richt je leven er naar in. Heel veel vriendelijke adviezen - van familie of vrienden die de situatie kennen  - om toch vooral aan mezelf te blijven denken, zijn goed bedoeld, maar ik laat me te vaak meesleuren. Het wordt een deel van je leven zonder dat je het merkt en het is soms slopend. Ze noemen het mantelzorg. Het zal wel een keer veranderen denk ik dan. Misschien ben ik ooit blij het toch zo gedaan te hebben. Maar daarom ben je wel extra gevoelig voor andere zaken die weer even moeten. Iedereen zal iets met de beste bedoelingen voorleggen, maar soms…...Even dit, even dat! Als het te veel is, denk ik inderdaad wel eens: en waar is Rob? Enfin, dat moet dus leiden tot het voornemen om vaker 'nee' te zeggen. Ach, ik heb nog drie weken vrijaf denk ik dan maar, die momenten van rust komen wel. Door meer nee te zeggen tegen standaard dingen, wil ik meer tijd voor mezelf. Meer tijd voor verdieping en minder voor haast.

Er zijn ook plannen. Behoren plannen ook tot goede voornemens? Vast. Ze zijn vooral gericht op mijn werk. Iets met een website en waarschijnlijk nog iets met een website. Ja ik ben bekend met het fenomeen 'de tweede maandag van januari' als de meeste voornemens wederom in schoonheid zijn gestorven. Toch weet ik dat je altijd weer iets meeneemt. Liever één of twee van de tien voornemens die wel doorgaan dan helemaal niets plannen en maar gewoon doorleven. Soms worden voornemens die telkens opnieuw weer meegaan dor of slijten af. Te vaak aan geschaafd of mee gespeeld en er niets concreets mee gedaan. Ze staan nog wel op het lijstje, maar van absolute prioriteit zakken ze weg buiten de top 10. Hoe groot ze ook ooit waren. Als ze jaar in, jaar uit meegaan maar niet tot uitvoering komen, zijn ze waarschijnlijk ook niet meer belangrijk.

De laatste twee weken van 2013 ga ik nog wat plannen en voornemens verder uitwerken. Ik schrijf graag dingen op. Maak plannen, schema's et cetera. Zaken concretiseren. Dan begin ik vol goede moed op 1 januari aan een nieuw to-do lijstje. Ergens in februari of maart vertel ik hier wel een keer wat nog in leven is en wat ergens in januari een mooie dood gestorven is.