Dus: Nirvana, E- Street Band, Hall & Oates, Peter Gabriel, Cat Stevens, Linda Rondstadt en… KISS. Dat zijn de artiesten die vanaf april 2014 een plekje krijgen in de Rock 'n Roll Hall of Fame. Met name voor KISS is dit bijzonder omdat fans van de groep al jaren een strijd voeren voor een benoeming van hun band tot dit prestigieuze museum. Volgens de hoge heren achter dit project verdiende de groep het niet om een ereplaats te krijgen tussen muzikale grootheden als The Stones, Beatles, U2, Jimi Hendrix, Eric Clapton, Red Hot Chili Peppers en Abba. Na een populariteitspoll die KISS glansrijk wist te winnen, kon niemand meer om de band heen.
Ik vind het gaaf en ook zeker terecht dat KISS een plaatsje krijgt. Ja, ik ben liefhebber van de band. Om er maar even schaamteloos aan toe te voegen dat ik acts als Bon Jovi, Nickelback en Kane ook uitstekend vind. Waarom dat vergelijk? Wie deze bands - inclusief KISS dus - tot zijn favorieten rekent, is geen serieuze muziekliefhebber volgens de altijd té nadrukkelijk aanwezige smaakpolitie. De redacties van Oor, VPRO, NRC, Volkskrant en diverse andere media vinden te vaak dat zij moeten bepalen wat muzikaal verantwoord is en wat niet. Ik trek me daar niets van aan en vind de opmerkingen vaak aandoenlijk. Ja, ik vind Radiohead, Muse, Sigur Ros, The National, Arcade Fire en vele andere muzikaal verantwoorde snoepjes van de critici ook prima. Ik mag tegenwoordig zelfs graag naar elitaire Jazz en Klassiek luisteren, maar
When push comes to shove kies ik voor Classic Rock acts als Led Zeppelin, Metallica, Springsteen en dus ook KISS. Ze staan het dichtste bij mijn persoonlijkheid.
Het leuke is dat veel bands, met name
alternative acts uit de jaren 90, KISS als inspiratiebron noemen. Een van de bekendste voorbeelden is Nirvana. Kurt Cobain stak zijn liefde voor de geschminkte heren nooit onder stoelen of banken. Op zich een bijzonder fenomeen: de favorieten van de smaakpolitie omarmen één van de meest gehate acts van de smaakpolitie.
Als vroege tiener was ik dol op de band. Mijn eerste kennismaking kwam via de radio en ik vond het geweldig. Het was dus niet de looks of de act waardoor de band indruk op mij maakte, maar simpelweg de muziek. Ja het visuele aspect is belangrijk bij KISS. Maar de Amerikaanse rockband heeft een indrukwekkend aantal uitstekende albums en klassieke hits op zijn naam staan dat het meer moet zijn dan alleen die schminkdoos en de alles verpletterende liveshows. Na veertig jaar en meer dan 100 miljoen verkocht albums behoren ze absoluut tot de groten der aarde. Bijna elke Amerikaan kent hun klassieker
Rock n Roll all Night and Party Everyday!
Hoe KISS zich zal presenteren tijdens die avond in april is nog niet bekend. Dat de band indruk gaat maken, is meer dan zeker. Zij zijn al veertig jaar een voorbeeld voor velen en ze gaan ook zeker de nieuwe generatie muziekliefhebbers aan zich binden. Een Europese tour in de lente van 2014 schijnt bovendien in het vat te zitten. Rob zegt: gaat dat zien!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten