Ouwe lullen bandjes kijken - deel 2

Op mijn muziekblog plaatste ik ruim een week geleden dit stukje. Komend jaar gaat bij mij bij de keuze voor concerten de focus volledig op het bekijken en beluisteren van de ouwe lullen bandjes. De reden is simpel: Over vijf tot tien jaar zullen vele grootheden uit de historie van de popmuziek niet meer op het podium staan. Ik wil ze nu eindelijk eens zien of beschouw het als een soort afscheid na vele bezoekjes.

De tickets voor KISS (waarschijnlijk de laatste keer) en Fleetwood Mac (nog nooit gezien en waarschijnlijk ook met hun zwanenzang bezig) waren al binnen. Neil Diamond en Lionel Richie staan hoog op het verlanglijstje (beiden nog nooit gezien) en ook voor de combi Sting met Paul Simon ben ik zeker te porren. Binnenkort ontvouwt AC/DC hun tourplannen en ook deze band heeft absolute prioriteit.  Bij deze rockers is de slijtage (door dementie bij oprichter Malcolm Young en problemen met justitie bij de drummer) al duidelijk zichtbaar. Het einde nadert. 2015 lijkt dus een druk, maar vooral mooi concertjaar te worden. 

Vandaag kwam daar namelijk op één dag de shows van U2 en The Who bij. Laatstgenoemde band zag ik nog nooit eerder. Bovendien laten de heren doorschemeren dat ze echt aan hun laatste rondje bezig zijn. Wat Bono & Co betreft heb ik niet het idee dat ze aan een afscheid werken. Maar de Ieren kwamen de laatste decennia gemiddeld één keer in de vijf jaar voorbij en zorgen telkens weer voor de meest legendarische shows. Twee maal Ziggo Dome voor U2; dat is vragen om een hectische voorverkoop (welke aanstaande maandag van start gaat). Om die ellende voor te zijn, besloot ik een membership te pakken. Geen bijzonder duur besluit gelet op de cadeautjes die leden krijgen. Maar nog belangrijker voor mij: ik wilde in alle rust kaarten bestellen.En de gekte van maandag voor zijn. Ammehoela dus. Om tien uur vanmorgen startte deze pre-sale, snel doorliep ik de eerste stappen bij ticketmaster, maar toen ging het mis. Mijn speciale code werd niet geaccepteerd. Lekker dan.

Tig nieuwe pogingen met opnieuw opstarten van PC en allerlei andere foefjes leiden niet tot het gewenste resultaat. Dan maar bellen met het call-center…. in Amerika wel te verstaan. Ik moet toegeven: ze deden alle moeite. Klantenservice, laat dat maar aan die Amerikanen over. In totaal kreeg ik van de vriendelijke jongeman aan de andere kant van de oceaan nog 5 codes ingefluisterd. Maar helaas. Ticketmaster.nl bleef ze weigeren. Cookies verwijderen en de hele handel nog een keer opnieuw opstarten, zo luidde het advies. Ook deze actie had geen resultaat. Nee, het was niet dat ik bij de ticketsite op een zwarte lijst stond, want de kaart voor The Who was in recordtijd binnen.

Vraag me niet hoe het kan, maar een uurtje later, lukte het plots wel, met die U2 kaarten. De aandeelhouder wint, zo bleek maar weer. Niet dat het een soepele procedure werd, want de beste presale tickets waren een uurtje of twee na de start van deze verkoop natuurlijk al weg. Na nog een uurtje zuchten, steunen en veel Godslasterlijke taal lukte het uiteindelijk om via drie aparte bestellingen twee staanplaatsen voor de tweede avond te scoren en een betaalbare zitplaats, 1e rang voor de eerste avond. U2 doet namelijk in 19 steden verspreid over de wereld overal twee shows (m.u.v. New York en Londen, die krijgen er elk vier). Beide avonden zullen compleet verschillend zijn. Daar wil een beetje liefhebber bij zijn. En de (muziek)vrienden die ik vanmorgen sprak waren dezelfde mening als ik toebedeeld. Gewoon beide shows bekijken. Het kost wat, maar dan heb je ook wat.

Er waren momenten dat ik vanmorgen terugverlangde naar de rijen bij het postkantoor of GWK. Toen was er tenminste overzicht wanneer je aan de beurt was. Dit geintje kostte ook heel wat uurtjes en ergernis, maar die zijn we in september volgend jaar (dan zijn de shows pas) al lang en breed vergeten. Ik wens iedereen die maandag bij de reguliere verkoop tickets voor U2 hoopt te scoren veel succes: want het dreigt een chaos te worden. Extra waarschuwing: vanmorgen lag de connectie tussen ticketmaster en ING er weer korte tijd uit. Wees dus op je hoede als je een rekening bij deze bank hebt. Voor je het weet, zit je na uren rammen op het toetsenbord met niet afgerekende kaartjes. Vraag maar eens aan fans van Pearl Jam wat er dan gebeurd? Niets! Het door jou zogenaamd gekochte ticket gaat even later weer gewoon de verkoop in om iemand anders blij te maken. Zoals gezegd: veel succes!

Rob